Nieobecność

Wiem, wiem...długo mnie nie było.
Myślałam, że uda mi się wszystko uporządkować, ale chaotyczność która we mnie siedzi jest niesamowita.
Nie, nie zapomniałam o tym kim chcę być. Pamiętam cały czas.
Od jutra ruszam z nowym programem, ale zanim o nim wspomnę to napiszę co działo się przez te kilka dni mojej nieobecności.
Trzy dni siedziałam siedziałam u babci. Internet miałam, ale chciałam nacieszyć się przyrodą na wsi i spędzić czas z babcią (a to wiadomo...jedzenie). Musiałam się zająć dziadkami z tego względu, że ciocia z wujkiem wyjechali na wakacje. Nie chciałam ich olewać i znikać w telefonie lub laptopie.
Kilka dni było okropnych, ale to co stało się dzisiaj dało mi ogromny strzał w  ryj.
W odwiedziny wpadła moja mama. Było fajnie, zjedliśmy obiad (zrobiłam wegańską, odchudzoną zapiekankę z cukinii w roli głównej).
Zaczęło się gadanie, jaka to ja jestem okropna. Najgorsze jest to, że zasugerowali mi, że o siebie nie dbam, że jestem jak kura domowa, która się zaniedbała, ale nikt nie zdaje sobie sprawy z tego ile w ciągu dnia robię. Mój chłopak mówił najwięcej, a jestem zaniedbana głównie przez niego (w sumie to ja tak nie uważam. Fakt, mam mniej czasu dla siebie, ale dbam o siebie jak mogę).
Nie mogę doczekać się tego, aż zaczną się studia i będę mogła uciekać z mieszkania na dłuższy czas skupiając się tylko na swojej edukacji.
Na chwile obecną jest źle i czuje się jak wielkie dno.

Co do programu to od jutra zaczynam dużo ćwiczyć, a mało jeść...bardzo mało. Co lepsze, żeby przyspieszyć metabolizm chciałabym jeść co 3h, pić dużo herbatki na trawienie i zielonej herbaty.

Pokażę sobie, że jestem w stanie osiągnąć cel.
Pokażę innym, że nie jestem takim nieudacznikiem za jakiego mnie mają.
Jestem silna...
To będzie ciężka i długa walka.

Cel na jutro: 500 kcal